Mijn vakantie staat op het punt van beginnen. Een mooi moment om terug te blikken op mijn eerste volledige schooljaar als consulent onderwijsondersteuning zieke leerlingen. Een jaar waarin corona ons werk op zijn kop zette, waarin ik mooie dingen meemaakte, maar waarin – inherent aan ons vak – helaas ook verdrietige dingen gebeurden.
Van docent onderwijs aan huis naar consulent
In 2018 begon ik bij het Expertisecentrum Ziek en Onderwijs als docent aan huis. Anderhalf jaar lang hielp ik zieke leerlingen thuis met het vak wiskunde, soms ook met andere vakken. Een van mijn mooiste herinneringen: een leerling die ik na zijn beenmergtransplantatie, lesgaf in wiskunde, NASK en Nederlands, slaagde voor zijn examen. Ik had de eer om zijn diploma bij hem thuis te overhandigen. Je begrijpt, ik vond het mooi en dankbaar werk. Helaas hield deze baan vanwege veranderde subsidieregelingen op te bestaan.
Kort daarna kreeg ik de kans om als consulent aan de slag te gaan bij hetzelfde Expertisecentrum. Gedurende 16 uur per week help en adviseer ik zieke leerlingen, hun ouders en hun scholen bij het bieden van passende onderwijsondersteuning. Het is een afwisselende baan waar ik veel voldoening uit haal.
Een schooljaar om nooit te vergeten
Dit schooljaar (2019/2020) was een bijzonder schooljaar, waar ik met veel tevredenheid op terugkijk. Ik begeleidde veel leerlingen, waaronder een brugklasleerling met een intensief traject van behandelingen en operaties voor de boeg. We maakten in overleg met school, ouders en de leerling zelf een plan waarbij de nadruk op de kernvakken lag. Dankzij ondersteuning via KPN KlasseContact en enkele wiskundelessen bij hem thuis, ging hij over naar klas 2. De laatste berichten zijn dat het goed met hem gaat. De samenwerking met een leerling die door zijn aandoening niet kan praten verraste me enorm: hoe wij samen vele wiskundehoofdstukken succesvol doorwerkten! Zelfs in de coronatijd, toen we de lessen online voortzetten, vonden wij een modus om samen wiskunde te doen.
Tja, corona gooide aardig wat roet in het eten. Scholen dicht, samenwerkingsverbanden gesloten en wij mochten niet naar leerlingen toe. Toch zaten mijn collega’s en ik in die tijd niet stil. Ik werkte met Microsoft Teams en gaf verschillende online lessen. Dit past heel goed binnen het initiatief “innovatie”, waar ik me samen met een collega mee bezighoud. Ik verwacht online lessen in de toekomst, ook zonder corona, nog regelmatig in te zetten. Daarom hielp ik – uiteraard ook via Teams – een van mijn collega’s digitaal vaardiger te worden. Ik had de pech dat mijn eerste drie KlasseContact-plaatsingen net even anders dan gebruikelijk verliepen. En dus verdiepte ik me in de procedures rondom deze plaatsingen, met als doel deze te optimaliseren. Ook heel leuk: ik was de afgelopen weken betrokken bij de werving van een nieuwe consulent.
Gelukkig konden we de laatste weken voor de schoolvakantie langzaam weer beginnen met ons “normale” werk. Zo gaf ik weer didactische ondersteuning bij leerlingen thuis. In overleg met school, het Prinses Maxima Centrum en het samenwerkingsverband, maakten we een plan voor de ondersteuning van een jongen die het nieuwe schooljaar start in groep 3, terwijl hij dan nog volop in het behandeltraject zit.
Verdriet
Naast al mooie momenten van afgelopen jaar, staan ook minder vrolijke momenten me bij. Bijvoorbeeld die leerling die wij na een zware operatie en een intensief behandeltraject begeleidden om weer langzaam naar school te gaan. Hij kreeg een terugval, moest weer geopereerd worden en er zit voor hem niets anders op dan het schooljaar over te doen.
Dit jaar maakte ik voor het eerst mee dat één van mijn leerlingen overleed. Ik was maar zijdelings bij deze leerling betrokken, maar toch, het liet me niet koud. Mede door dit overlijden werd ik door een collega geattendeerd op een boekje dat gaat over rouwen en afscheid nemen in verschillende culturen en religies. Zeer interessant, omdat rouwbegeleiding ook onderdeel uitmaakt van ons werk. Ik kwam er nog niet aan toe om het te lezen; het ligt klaar om mee te nemen op vakantie.
Vakantie
Vakantie, daar ben ik na dit bewogen schooljaar best wel aan toe. Maar ik kijk ook alweer uit naar het nieuwe schooljaar. Met nieuwe leerlingen (want hoe wrang ook, zieke leerlingen zullen er altijd zijn), met nieuwe uitdagingen en met een nieuwe collega bij de educatieve voorziening. Tot na de vakantie!