Het verhaal van Andrica de Vries

Andrica de Vries is als kinderoncoloog bij het Sophia kinderziekenhuis heel stellig over het volgen van onderwijs tijdens een ziekteperiode. “Dat is echt een must. Je moet als kind dingen leren en daarnaast is het heel belangrijk dat kinderen in contact blijven met leeftijdsgenoten, zodat ze het gewone leven blijven ervaren. Het geeft ook een stukje afleiding. Ik weet niet of het te bewijzen is, maar ik ben ervan overtuigd dat ze de behandeling daardoor beter doorstaan. Als het enigszins kan, dan moet een kind zo snel mogelijk weer naar school, vind ik.”

Korte lijnen

Door de korte lijnen met het Expertisecentrum Ziek en Onderwijs wordt het onderwijs tijdens ziekte dan ook snel weer opgepakt. Kinderen op de afdeling Oncologie van het Sophia kinderziekenhuis worden vaak langere tijd behandeld, zowel in de kliniek als poliklinisch. Tijdens opnames krijgen kinderen les in het ziekenhuis zelf, aan het bed of in de lesruimte in het ziekenhuis. Soms krijgen kinderen thuis les. Er wordt zowel basisonderwijs als voortgezet onderwijs gegeven.

“We hebben als afdeling kinderoncologie elke week een psychosociaal overleg en daar sluit altijd iemand van het expertisecentrum bij aan. Daar bespreken we alle patiënten mee. Het expertisecentrum is in staat om problemen vroegtijdig te signaleren en kunnen de ouders en het kind ondersteunen in een vaak moeilijke periode. Zij leggen contact met de school van het kind, geven voorlichting over het ziektebeeld en advies over hoe je hier mee om kunt gaan. Daarmee ontlasten ze ouders, maar ook de school.”

Glazen kastje

“Je merkt soms dat ouders hun kind het liefst in een glazen kastje zetten. Waar ze bijvoorbeeld bang voor zijn is dat hun kind infecties oploopt van andere kinderen, wanneer ze weer naar school gaan. Denk bijvoorbeeld aan een simpele snotneus. Maar in de praktijk verloopt het vaak heel goed, zolang iedereen maar goed geïnformeerd wordt. We hebben hier ook kinderen die eindexamen doen en ondertussen een chemobehandeling krijgen. Samen met school maakt het expertisecentrum dan een plan van aanpak. Wat is haalbaar en wat niet? Soms wordt ervoor gekozen om eerst in twee of drie vakken eindexamen te doen.”

“We houden de vinger vaak lange tijd aan de pols, zelfs als de kinderen al jaren geleden zijn behandeld of inmiddels volwassen zijn. Onze arm reikt dus verder dan alleen tijdens de behandeling in het ziekenhuis. Waar de grens ligt is soms moeilijk te bepalen. Maar die verantwoordelijkheid hebben we, zo voel ik het. Maar dat komt misschien ook omdat ik een bijzondere interesse heb voor langetermijneffecten. Ook als kinderen lange termijneffecten ervaren, kan het Expertisecentrum behulpzaam zijn bij het maken van een juiste school en/of beroepskeuze.”

“We hebben hier ook kinderen die eindexamen doen en ondertussen een chemobehandeling krijgen.”