‘Je groeit op de RGO’, staat met grote letters geschreven op een uithangbord op het schoolplein van de RGO-Regionale Scholengemeenschap in Middelharnis. En groeien doet Myrthe, een leerlinge in de bovenbouw van de havo. Het bijzondere van de situatie is in haar geval dat Myrthe zowel letterlijk als figuurlijk groeit, daar op de RGO.
Wie is Myrthe?
Myrthe wordt geboren met hypochondroplasie: een stoornis in de aanleg van kraakbeen. Het is een milde vorm van dwerggroei. Haar moeder, zelf werkzaam in de zorg, ziet dat er iets ‘anders’ is aan haar mooie dochter. Na een aantal jaar bevestigt de arts haar vermoeden.
Myrthe is een vrolijk meisje met een berg aan doorzettingsvermogen. Eerst een mavodiploma en hup door naar de havo. Ze gaat dan haar droom achterna… een opleiding volgen om dierenartsassistente te worden. Maar… als je niet zo lang bent, is het moeilijk om goed grip te hebben en houden op de dieren die voor je neus staan of liggen op de behandeltafel met een standaardhoogte. En daar gaat Myrthe wat aan doen… Ze gaat groeien! Ze wil grip op haar leven.
Het groeiproces van Myrthe
Als Myrthe in klas 4 van de havo zit, start de eerste fase van een plan dat zeker anderhalf jaar in beslag zal nemen. Het doel van de artsen is om Myrthe 13 cm langer te maken.
Wat volgt zijn meerdere operaties met de bijbehorende revalidatietijd. Een intensief traject, ook wat het volgen van onderwijs betreft. Want Myrthe heeft van tevoren bedacht dat ze gewoon over wil naar klas 5 en ook het examen in één jaar wil doen. Precies zoals haar klasgenoten dus. Ja, heb het al eerder gezegd: een meisje, inmiddels een jonge vrouw, met een berg aan doorzettingsvermogen.
Een duwtje in de rug!
Myrthes school en ons Expertisecentrum slaan de handen ineen om alles wat Myrthe mist aan onderwijs zo goed mogelijk op te vangen. De zorgcoördinatoren Jessica en Karen weten de weg naar ons feilloos te vinden. Dat is niet zo verwonderlijk na ruim twintig jaar samenwerken waarbij we de zieke leerlingen zo goed mogelijk bij de les proberen te houden.
Nooit eerder begeleidden we een leerling die gezond is op het moment van het intakegesprek. Nooit eerder maakte ik mee dat botten in benen op meerdere plaatsen tegelijk opzettelijk worden gebroken om ze op te rekken. Dat is lekentaal, maar uiteindelijk is dat wat er gebeurt in het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Artsen breken Myrthes benen en zetten er pennen in die het bot uit elkaar trekken terwijl de botbreuk geneest. Het gaat millimeter voor millimeter.
Revalidatieperiode
Myrthe volgt na thuiskomst de onlinelessen, gewoon zoals de andere leerlingen in deze coronatijd. Schoolexamens maakt ze thuis onder toezicht, en zo nu en dan krijgt ze een extra lesje van ons. Ik zie haar lopen op krukken, tegenvallers verwerken (er vliegt een keer een schroef uit haar been) en groeien… Maar ook leren, en keihard haar best doen.
Gesprek met moeder
Myrthes moeder zegt blij te zijn met alle hulp en inzet van de RGO en het Expertisecentrum. Zonder onze gezamenlijke hulp had Myrthe dit niet kunnen doen: revalideren én tegelijkertijd voorbereiden op haar eindexamen. Ik vind het altijd een beetje ongemakkelijk, zoveel complimenten. Maar voor wat betreft de steun en inzet van Myrthes docenten en zorgcoördinatoren: helemaal eens!
Examens
Als de maand mei aanbreekt is Myrthe zover dat ze haar examens op school mag doen. Weliswaar in een aparte ruimte in verband met haar weerstand, die nog niet helemaal optimaal is. Stiekem ben ik wel blij, want er zijn van andere scholen inmiddels zestien verzoeken voor surveillance binnengekomen en ons doel is om alle zieke leerlingen te helpen.
Myrthe zit met nog een examenleerling die wij begeleiden in één ruimte te zwoegen. Ik fluister Myrthe nog in, haar schoolgenootje voor de start nog even te vragen aan hoofdletters te denken. Een kleine knipoog naar Savana die oh zo slim, maar ook oh zo slordig is.
Ik heb alle vertrouwen in deze twee kanjers van jonge vrouwen die doorgaan, ook als het soms tegenzit! Inmiddels weten we: het zijn twee vlaggen die uitgaan: één in Ooltgensplaat en één in Goedereede.